Rzeczowniki niemieckie piszemy dużą literą

Dlaczego rzeczowniki niemieckie piszemy dużą literą? Historię pisowni wyrazów w języku niemieckim (Hochdeutsch) można podzielić na dwie fazy: I. począwszy od pierwszych pisanych źródeł języka Germanów aż do 17. wieku – kiedy to zaczęto stopniowo rozszerzać zapis wielkimi literami. Na ten okres przypada także silny rozwój norm zapisu tego języka. II. Od pierwszej połowy 16. wieku można dostrzec stopniową kodyfikację tych norm, które zaowocowały obszernymi dziełami 🙂

Rzeczowniki niemieckie piszemy dużą literą – powód ?

Pisownia rzeczowników wielką literą jest cechą szczególną w niemieckim. W innych językach ogranicza się to do początku nowego zdania oraz nazw własnych. Duńczycy też zapisywali rzeczowniki wielką literą według ściśle określonej reguły, jednak zaniechano temu.

W historycznym aspekcie, z upływem 16. wieku, zapis dużą literą zyskał na sile (przeforsował się). Wyjątki istniały do 18. i 19., aczkolwiek ostatecznie został on przyjęty pod koniec 17. stulecia.

Jak wcześniej wspomniałam, na początku reguła ta ukierunkowana była głównie na nazwy własne. Z upływem czasu tytuły, pojęcie kolektywne (np. Apostoł, człowiek) czy oznaczenie tytułu osób również zapisywano wielką literą. Do tej grupy „dołączyły” następne wyrazy o czcigodnym wydźwięku (głównie w znaczeniu religijnym) np. Chrystus, Sakrament. Wszystkie wymienione przypadki sprowadza się do studium wyróżnienia.

W roku 1532 tylko nazwy własne oraz rzeczowniki o wysokiej randze pisano wielką literą np. książę, król. Można powiedzieć, że od roku 1540 80% rzeczowników, nie będące nazwami własnymi, pisano właśnie w ten sposób.

Dzisiaj zapis wielką literą stosuje się tylko w przypadku nagłówków, tytułów utworów, początków zdań, rzeczowników, substantywizacji, nazw własnych, w przypadku zwracania się do kogoś oraz tytułowania.

Rzeczowniki niemieckie piszemy dużą literą – po co ?

Die Großschreibung (…) dient dem Schreibenden dazu, den Anfang bestimmter Texteinheiten sowie Wörter bestimmter Gruppen zu kennzeichnen und sie dadurch für den Lesenden hervorzuheben (diese Angaben sind dem Duden entnommen).